ಆಡಳಿತದ ನಾಯಕತ್ವ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಂದು ನಾಯಕತ್ವವು ಅವರ ಬಳಿಯಿತ್ತು. ಅವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಇಸ್ಲಾಂ ಅನ್ನುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಅವರೇ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದರು. ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಇದು ಆಡಳಿತದ ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕಿಂತ ಬಲಿಷ್ಟವಾದುದು ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು.
ಆಡಳಿತದ ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುಪಡುವಾಗ ಭಯದ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಜನರು ಕಟ್ಟುಪಡುವರು. ಮನಃ ಪೂರ್ವಕರಾಗಿ ಕಟ್ಟುಪಡಲಾರರು. ಧಾರ್ಮಿಕ ನಾಯಕನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕಟ್ಟುಪಡುವರು.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕರಿಗೆ ಮುಂದೆ ಆಡಳಿತದ ನಾಯಕರು, ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕೂಡ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಇರುವುದನ್ನು, ದೇಶವನ್ನೇ ಆಳುವ ನಾಯಕರುಗಳು ಕೂಡ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕರುಗಳ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ನಾವು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಯಾರೋ ರೂಪಿಸಿದ ಒಂದು ಧರ್ಮದಲ್ಲಿರುವ ಸಾವಿರಗಟ್ಟಲೆ ಇರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿ ಇರುವವರಿಗೆ ಇಂತಹ ಸ್ಥಿತಿ ಎಂದರೆ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವನ್ನೇ ರೂಪಿಸಿದ ಒಂದೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದ ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದ್ (ಸಲ್) ರವರು ಜನರಿಂದ ನಡುವೆ ಎಷ್ಟು ಗೌರವಾನ್ವಿತರು ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ಇದರಿಂದ ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ನಡೆ,ಉಡುಗೆ, ಭಾವನೆಯನ್ನು ಕೂಡ ಹಾಗೆಯೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸ ಬಲ್ಲ ಸ್ವಯಂ ಹಿಂಬಾಲಕರನ್ನು ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದ್ (ಸಲ್) ರವರು ಪಡೆದಿದ್ದರು.
ಪ್ರಶ್ನಾತೀತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕತ್ವವು, ಆಲುಗಾಡಿಸಲಾಗದ ಆಡಳಿತದ ನಾಯಕತ್ವವು ಅವರ ಬಳಿಯಿದ್ದರೂ ಅವರು ಹೇಗೆ ನಡೆದುಕೊಂಡರು?
ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕೆ ಆಸೆಪಡುವವರು, ಇದರ ಹಾಗೆ ಪದವಿಗಳನ್ನು, ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪಡೆದವರು ಹೇಗೆ ನಡೆದು ಕೊಳ್ಳುವರೋ, ಆ ರೀತಿ ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದ್ (ಸಲ್) ರವರು ನಡೆದು ಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಪದವಿಯನ್ನು, ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪಡೆದವರು ಅವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸುವರೋ ಆ ರೀತಿ ಅವರು ಬಳಸಿ ಕೊಳ್ಳಲೂ ಇಲ್ಲ.
No comments:
Post a Comment